پشت پرده تظاهرات 3روزه؛ 10 دليل شورش مردمي در اقليم کردستان عراق/ کُردهايي که به خون بارزاني تشنهاند +عکس
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۹۸۱۱۰
خبرگزاري آريا - ناآراميها در سليمانيه تنها يک اعتراض مردمي نبود،بلکه عبارت بود از يک «انقلاب مردمي تمام عيار».اين انقلاب مردمي،نتيجهي قابل پيشبيني فشارهايي بود که سالها بر مردم اقليم وارد آمده است.
سرويس جهان مشرق - روزهاي آخر پاييز امسال، در اقليم کردستان عراق، مثل هر سال نبود که خبر از آغاز زمستاني سرد بدهد بلکه اين بار حکايتگر آن بود که يک «بهار سياسي» در کردستان آغاز شده که ميرود صحنهي سياسي اقليم را به کلي دگرگون نمايد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اعتراضات و خيزش مردميِ ناگهاني که سه روز ادامه داشت، در مقر سنتي اتحاديهي ميهني کردستان يعني استان سليمانيه رخ داد و به نظر ميرسد که يک سري تظاهرات پراکندهي بي حساب و کتاب نبوده، بلکه ظاهرا به خوبي براي آن برنامهريزي شده بود چرا که طي اين اعتراضات، مردم به مقر احزاب بزرگ کردي در سليمانيه (يعني حزب دموکرات و اتحاديهي ميهني و جنبش تغيير و جماعت اسلامي) يورش بردند.
در پي اين حوادث، شوراي امنيت اقليم کردستان، بيانيهاي صادر کرده و طي آن از شهروندان خواست «زمينه را براي کساني که ميخواهند اهداف سياسي خود را دنبال کرده و از خواستهاي مشروع مردم براي تحقق اهدافي ديگر سوء استفاده نمايند فراهم ننمايند و با درک حساسيت مرحلهي کنون، اجازه ندهند از اين تظاهراتهاي اعتراضي براي محقق کردن برخي اهداف سياسي سوء استفاده شود.»
حمله مردم سليمانيه به دفاتر حزب بارزاني
جاسم الشمري در نون پوست نوشت: شوراي امنيت اقليم، براي اينکه مسئوليت رسيدن اوضاع کردستان به اين وضع انفجاري را به گردن نگيرد، دولت مرکزي بغداد را سرزنش کرده و در بيانيهي خود آورده بود که دولت بغداد «از گفتگو فرار ميکند و تلاش دارد با حملات نظامي و سياسي، تجربهي [مسالمتآميز] کردستان را از بين ببرد. لذا بايد اتحاد کلمه داشت و تظاهراتهاي مسالمتآميز را در اين مسير قرار داد.»
اما تظاهراتهاي سه روزه، هزينهي جاني بالايي هم براي مردم کردستان در پي داشت. نيروهاي امنيتي اقليم با خشونتي که قابل پيشبيني نبود، با تظاهرکنندکان مواجه شده و در نتيجهي 90 نفر کشته و زخمي شدند.
اعتراضات مردمي، نيروهاي فعال سياسي اقليم را هم در تنگنا قرار داده و در نتيجه، برخي از آنها تلاش کردند با فرار به جلو، از ساختار قدرت در داخل اقليم کنارهگيري کنند تا به اين ترتيب، از طرفي حزب مسعود بارزاني را به گوشهي رينگ ببرند و از طرف ديگر محبوبيت خود را در بين مردم کرد (که حالا اينطور به ساختار قدرت در اقليم اعتراض مينمودند) حفظ کنند. از همين رو بود که برخي از احزاب و نيروها، از جمله حرکت تغيير و جماعت اسلامي اعلام کردند از ساختار حکومتي خارج شدهاند. برخي شخصيتهاي مهم سياسي اقليم هم همين روش را در پيش گرفتند، از جمله يوسف محمد، رئيس پارلمان اقليم، که از منصب خود استعفا داد.
سرعت گرفتن حوادث، فشاري که به نخستوزير اقليم کردستان ميآمد را بالاتر برد و نيچروان بارزاني را (که در آن روزها براي ديدار از آلمان در آن کشور به سر ميبرد) واداشت پيامي براي تظاهرکنندگان ارسال کند و طي آن اعلام نمايد که درخواستهاي تظاهرکنندگان را درک، و آن را تاييد ميکند. وي در پيام خود آورده بود: «اظهار نظر، يک حق قانوني و دموکراتيک است اما منطقهي ما امروز در شرايط حساسي به سر ميبرد. به همين خاطر از شما ميخواهم که درخواستهاي خود را از راههاي مسالمتآميز اعلام کنيد.» او در همين پيام از نيروهاي امنيتي هم خواسته بود که «به موجب قانون، اوضاع را آرام کنند و اجازه ندهند که مشکلات، پيچيده شود.»
به نظر ميرسد تحريمها و مجازاتهايي که دولت حيدرالعبادي طي حدود يک سال اخير (و در پي حرکات قلدرمآبانه و غيرقانوني سران اقليم کردستان) دربارهي اقليم اجرا کرده بود، حالا به ثمر نشسته و صحنهي مردمي را عليه احزاب فعال در اقليم به مرحلهي انفجار کشانده است. به همين جهت، بايد گفت که تظاهراتهاي خشمآلود مردمي در استان سليمانيه تنها يک اعتراض مردمي نبود، بلک عبارت بود از يک «انقلاب مردمي تمام عيار». اين انقلاب مردمي، نتيجهي قابل پيشبيني و طبيعي فشارهاي داخلي و خارجياي بود که سالهاست بر مردم اقليم وارد آمده است.
تظاهراتهاي اخير، سران اقليم در اربيل را در منگنه قرار داده و احتمالات سياسي مختلفي براي روزهاي پيشرو مطرح کرده است. در سايهي تحولات اخير، ميتوان مهمترين دلايل «بهار کردي» را اينچنين ذکر کرد:
1-تسلط برخي «خانوادههاي حاکم»، بر سرنوشت اقليم. هرچه زمان ميگذرد، اين پديده بيش از پيش در صحنهي کردستان خودنمايي ميکند، خصوصا از سال 2016 به بعد. شايد ديگر موضوع از نظر مردم به نقطهي غير قابل بازگشت رسيده يا ديگر اين «تسلط ناموجه» بيش از اين برايشان قابل تحمل نبوده باشد.
2-شکست اکثر احزاب کرد (خصوصا احزاب بزرگ) در محقق کردن آرزوي کردها براي داشتن يک زندگي آبرومندانه و يک اقتصاد خوب.
3-بعد از همهپرسي جدايي اقليم از عراق در ماه سپتامبر، و ادامهي رد اين حرکتِ حساب نشده در داخل کشور و منطقه و سطح بينالمللي (حرکتي که اقليم را وارد يک بحران تازه يا بحراني پيشبيني نشده کرد)، توازن قوا در مذاکرات بين بغداد و اربيل، به نفع بغداد به هم خورد درحاليکه تا پيش از آن، دولت اقليم کردستان تصور ميکرد برگهي تهديد به همهپرسي، يک برگهي فشار جديد در دست اوست که ميتواند از آن، در مذاکرات مستمر و پيچيدهاي که بين بغداد و اربيل در چند پروندهي مهم جريان داشت استفاده کند. اماحرکت حسابنشدهي اقليم نه تنها اين برگه را از دست آنها خارج کرد، بلکه کفهي بغداد را هم به شدت سنگينتر نمود. اين از مهمترين چالشهايي است که دولت اقليم در حال حاضر با آن روبروست.
4-ادامه يافتن طرحهاي فعلي دولت بغداد در زمينههاي اقتصادي و سياسي (در تقابل با جداييطلبي اقليم) و استمرار فشار براي روي سياستمداران اقليم براي لغو نتايج همهپرسي و تحويل دادن فرودگاهها و گذرگاههاي مرزي به دولت مرکزي، و همچنين موفقيت دولت مرکزي در محاصرهي اقليم (بعد از شکست مذاکرات قبلي) همه و همه دست به دست هم داده و ثابت کرده که دولت اقليم توانايي عبور از اين مرحلهي سخت را ندارد.
5-موفقيت دولت بغداد و نيروهاي امنيتي و نظامياش در سيطره بر کرکوک و اکثر مناطق مورد اختلاف بين بغداد و اربيل، احزاب حاکم کرد را در منگنه قرار داده و ناتواني و ضعف نيروهاي نظامي و امنيتيشان را براي همه روشن ساخت. به اين ترتيب، دولت بارزاني، يکي از مهمترين برگههاي فشارش در مذاکره با بغداد را از کف داد.
6-به باد رفتن روياي دولت مستقل کردي و روشن شدن اين مسئله که دولت اقليم از ادارهي آنجا عاجز است و بدون کمکهاي مادي و اقتصادياي که از دولت بغداد دريافت ميکرده توان ادارهي اقليم را ندارد، باعث شد که احزاب حاکم، بزرگترين عامل صبر مردم در برابر اوضاع اقتصادي بدي که اقليم با آن دست به گريبان بود (يعني وعدهي رسيدن به دولت مستقل کردي) را از دست بدهند.
7-علني شدن اختلافات بين احزاب حاکم در اقليم و بالاگرفتن اين اختلافات تا حدي که اين احزاب (خصوصا حزب دموکرات و اتحاديهي ميهني) يکديگر را به خيانت و قرار و مدارهاي پشتپرده با بغداد براي عقبنشيني از مناطق مورد اختلاف متهم کردند، باعث شد مردم، اعتمادشان به اين احزاب را از دست بدهند.
8-موفقيت دولت مرکزي بغداد در ايجاد شکاف در صفوف کردهاي اقليم و خالي کردن زير پاي دولت مسعود بارزاني از طريق يک ائتلاف نانوشته با اتحاديه ميهني. البته همگان از نزديکي راهبردي بين اتحاديه ميهني و ايران (که خود، همپيمان دولت بغداد و مخالف تجزيه عراق است) خبر دارند. اين ائتلاف نانوشته، به شدت دولت بارزاني را در تنگنا قرار داده است.
9-پافشاري و قاطعيت دولت مرکزي بغداد در اجراي شرايطي که تعيين کرده بود، به عنوان پيششرط آغاز هرگونه مذاکره با اربيل. اين شروط سخت که مهمترين آنها عبارتند از لغو نتايج همهپرسي و تحويل دادن گذرگاههاي مرزي و منابع نفت، دولت اقليم و همهي احزاب کرد را در موضع بسيار سختي قرار داده است. شايد همين اصرار بغداد بود که باعث شده اين احزاب به صورت نيروهايي که توان مديريت مذاکرات و يا مديريت بازي سياسي با دولت مرکزي را ندارند جلوه کنند.
10-«دود شدن» وعدههاي منطقهاي و بينالمللياي که به بارزاني داده شده بود (مبني بر اينکه در مرحلهي بعد از همهپرسي در کنار او خواهند ايستاد) که باعث شد وزن سياسي دولت بارزاني در سطح اقليم و داخل عراق و همينطور سطوح منطقهاي و بينالمللي کاهش پيدا کند.
بر اساس اين نکات (که همگي مبتني بر واقعيتهاي عيني بوده و هيچکدام از تحليل و فرضيات ناشي نميشوند) بعيد نيست که در روزهاي آتي همچنان شاهد گامهاي ديگري از سوي مردم معترض يا از سوي دولت مرکزي بغداد باشيم براي اينکه دولت اقليم همچنان در موضعي ضعيف باقي بماند، خصوصا که به موعد انتخابات پارلماني سراسري در عراق نزديک ميشويم، انتخاباتي که قرار است 5 ماه ديگر برگزار گردد.
بر همين اساس، اگر سران کرد، چارهاي براي بحران اقتصادي سختِ موجود (از طريق ترميم صفوف داخلي کردستان) پيدا نکنند و اگر جو موجود بين خودشان و بغداد را آرام ننمايند، در آن صورت ممکن است خشم مردمي به مرحلهي انفجاري برسد که ديگر کنترل بر آن ممکن نباشد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۹۸۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چاپ سوم «سیطره» در نمایشگاه کتاب عرضه میشود
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «سیطره» نوشته کیانوش گلزار راغب شامل خاطرات نادر کیانی در اردوگاه کومله، بهتازگی توسط انتشارات سوره مهر به چاپ سوم رسیده و در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران عرضه می شود.
این کتاب خاطرات هفت سال نفوذ نادر کیانی از نیروهای انقلابی ایران به اردوگاه حزب دموکرات کردستان و سازمان کومله در اقلیم کردستان عراق است که تا سطوح عالی سازمانی و مسوول پذیرش این سازمان رشد میکند.او با دسترسی به اطلاعات ویژه درون گروهی، گرفتار زندان اقلیم کردستان شده و در نهایت با تحمل رنج و مرارت فراوان به کشور باز میگردد و ثمره سالها تلاش و مجاهدت خود را در خدمت نظام جمهوری اسلامی ایران قرار میدهد.
آیین رونمایی این کتاب با حضور حجتالاسلام اسماعیل خطیب وزیر اطلاعات، محمد مهدی دادمان رییس حوزه هنری، زهره الهیان نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، مرتضی سرهنگی نویسنده پیشکسوت حوزه دفاع مقدس، خانواده قربانیان ترور گروهکها و تعداد کثیری از چهرههای فرهنگی، عصر چهارشنبه ۲۹ شهریور در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد.
چاپ سوم کتاب «سیطره» با ۲۸۳ صفحه، شمارگان هزار و ۲۵۰ نسخه عرضه شده است.
کد خبر 6093222 فاطمه میرزا جعفری